1. p.1 του̑ ὁσίου πατρὸς ἡμω̑ν Μιχαὴλ του̑ συγκέλλου περὶ τῆς συντάξεως του̑ λόγου
΄H περὶ τῆς συντάξεως του̑ λόγου διδασκαλίς πολλή τε καὶ βαθεῖα καθέστηκε.
In the margin a note by Patrick Young: Titulus in MS. Rauii sic se habet etc.
Ending p.52.
άλλὰ καὶ λίαν άκραιφνὲς γνώρισμα τυγχάνον τῆς ἡμω̑ν πρὸς σὲ σχέσεως ὦ φίλων ἄριστε.
Printed by Aldus 1525 under the name of Georgius Lecapenus.
2. p.52 παροιμίαι κατ' άλφάβητον
Ἀβυδηνὸν ἐπιφόρημα τὸ άηδὲς.
Ending p.75.
ᾠὸν τίλλων..
p.75 τὰ λεγόμενα ἐπὶ τω̑ν άδυνάτων
κατὰ πετρω̑ν σπείρεις . εἰς οὐρανὁν τοξεύεις κ.τ.λ
Ending βατράχοις οἰνοχοεῖς . άνέμους γεωργεῖς.
p.75 ζώων άλόγων φωναί
Ἀνθρώπου, τὸ φωνεῖν . τὸ βοᾶν . τὸ κεκραγέναι καὶ ἄλλα πολλὰ . λέοντος τὸ βρυχᾶσθαι . λύκου τὸ ὠρύεσθαι.....
ἁμαμξω̑ν τετριγέναι . πυρὸς βρόμος . άνέμων πάτταγος.
See Schoell and Studemund Anecdota. gr. et lat. I.103.
3. p.76 Περὶ λέξεwς του̑ Φιλοπόνου
Λέξις ἐστὶ φωνὴ ἐγγράμματος . μέρος λόγου παριστω̑σα
Ending p.81.
άλκαῖος άλκάος . άρχαῖος άρχάος . ῥωμαῖος ῥωμάος.
4. p.81 Τρύφωνος πάθη λέξεων.
Τὰ τῆς λέξεως πάθη εἰς δύο γενικώτατα διαιρεῖται.
Ending p.83. ἐγὼ ἐγώνη . τὺ, τύνη.
p.83 Title. λεκτέον δὲ περὶ τῆς ἐνδείας.
Ἀφαίρεσις δέ ἐστι κατ' άρχὴν άποβολὴ στοιχείου ἢ συλλαβῆς
--οὐκέτι ἐκλίθη.
p.84 Πω̑ς δεῖ ἡμᾶς ταῖς συντάξεσι χρῆσθαι.
Εἰδέναι δεῖ ὅτι ὁ ποιητὴς ἐλλειπτικὸς τω̑ν ἄρθρων ἐστίν
--διὰ τω̑ν μεταφράσεων σὺν θεω̑ δηλωθήσεται.
p.85 Του̑ αὐτου̑ περὶ τρόπων
Φράσις ἐστί λόγος ἐγκατάσκευος.
Ends p.92 χαριεντισμός.
ἦ μάλα δή τι κύπρις άχαιιάδων.
See Walz Rhetores Graeci VIII. Spengel Rhet. Gr. III. 191.